Hoe zou het zijn als ons drukke hoofd het eens wat rustiger aan zou doen of zich alleen zou bezig houden met functionele dingen. Hoe zou het zijn…
als de tijd stopt, geen verleden en toekomst die het heden kleuren. Je leeft nu en echt helemaal nu. Er zijn dan geen gedachten, anders dan de aandacht voor wat je doet, nu. Opstaan, eten, douchen, van die dingen. Zonder gedachten maar mét aandacht.
Klinkt mooi, maar het is geen realiteit. In werkelijkheid zijn we de ganse dag bezig met denken en associëren. Dat brengt weer nieuwe gedachten-stromen op gang en zo gaan we maar door. Zo ontgaat ons in feite de echte werkelijkheid doordat we aan alles betekenis toekennen. Direct, door iets te benoemen, te labelen en indirect, door te associëren.
In meditatie probeert men dat proces (even) los te laten, maar hoe zou het zijn als we onszelf kunnen bevrijden van die constante gedachten-reflexen? Hoe zou het zijn als we helemaal stoppen met denken en vooral: hoe zou het zijn als we ons denken niet langer geloven; als we er een beetje om kunnen lachen; als we kunnen zien hoe we met onze gedachten, meningen en oordelen het heden zoals het is aan ons voorbij laten gaan.
De schepping geeft het leven en neemt het op zeker moment weer terug, niet morgen, niet gister. Als het gebeurt is het nu. De tijd tussen leven en dood ben je en kun je het leven in je laten leven, de vrije loop laten. Maar je kunt het ook tegenhouden. Tegenhouden betekent leven in voortdurend verlies. Wat wil jij?
Veel mensen zijn zich (ergens) gewaar van dit mechanisme en zoeken heling, verlichting, zuiverheid, waarachtigheid of lopen een spiritueel pad, niet wetende dat ook in dat zoeken zich de zelfde processen voltrekken. Wat doe jij?
Gedurende mijn leven is het mij steeds duidelijker geworden dat er geen weg is die ik kan bewandelen, er is niets om naar toe te gaan en ook niets om van weg te gaan. Er is geen diepere zelf, geen hoger doel, geen traditie of spirituele heil die mij naar het land van ooit brengt. Want al deze routes zijn pogingen van het menselijk ego.
Wanneer je werkelijk gelooft in de eenheid van het geheel is er geen onderscheid meer en is alles Goddelijk. Ik ben, hier en nu. Zonder ik-structuur, ben ik alles en veel meer dan je in woorden kunt vatten. Jij ook!
Deze (mij) bevrijdende inzichten kwam met de jaren op, zoals bij veel mensen en in alle tijden. Reeds vóór de tijd van de Boeddha werden deze behandeld en opgetekend. Ze vormen nu de basis van de Satsangs die ik soms geef. Mij geeft het rust en harmonie met alles wat is. Het is alsof ik uit de heksenketel van het denken ben gestapt, zo waar het einde van het lijden.
Robert Koops
www.hetbewustezijn.nl
